4 Haziran 2009 Perşembe

O güneş battı artık verilen son şans ve bitmeyen son şanslar. batmayan güneşler, erişilemeyen ufuklar kadar uzak her şey. gereksiz laflar ve boş hayaller var cebimizde. bozuk paralardan başka simit susamları onları da tekrar dönebilmek için yollara dökmüş her adımımız. yırtık ceplerimizden güvercinler yemiş hepsini geri baktığımızda. Dönemeyiz de artık, gidemeyiz de. iki kapılı hanın kapısında takılı kaldık. galiba yasak bir şey var üzerimizde. ağzımızdaki alkolün kokusunu duydular herhal, başka ne olacak? hak mı yedik? altın kapılı sırça köşküne giremedik. bulutlara kadar çıkamamışsız sanırım. biraz daha içmeliyiz, yol kolay. İstanbul’da boğaz kıyısı olsun mümkünse, Ortaköy. Oradan senin yanına gelmek daha kolay.

Hiç yorum yok: