Asansörün kapısı altıgen bir koridora açıldı. Koridorda artık yaşlanmaya başlamış, orta yaşlı birisi vardı. Adam bir adım yaklaştı ve elini uzattı. "Merhaba, ben doktor Wundt" dedi. GH-1409-TL doktorun elini sıktı fakat birşey söylemedi. Doktor, ortasında duvara sabitlenmiş bir masa olan, karşılıklı konumlandırılmış iki koltuğu işaret ederek, "Oturup durumunuz hakkında konuşalım" dedi. Doktor Wundt koltuğa oturup arkasına yaslandı. GH-1409-TL bakışlarını pencereden ayırmadan, "Neden merkez kubbeye gimem gerek? Tedavimi burda yapmanız mümkün değil mi?" Doktor Wundt sürekli "yabancılaşma sendromu" geçirmiş insanlarla çalıştığından hastasının durumunu maruz gördü. Ona durumunu burada anlatmanın daha uygun olacağını düşünerek derin bir nefes aldı. "Bundan yaklaşık iki yüzyıl önce dünyada "yabancılaşma sendromu" denilen bir hastalık başladı. Bu bir virüs veya bakterinin neden olduğu fiziksel kökenli bir hastalık değildi. Sorunun psikolojik nedenli olduğu kanıtlanamasa da muhtemelen öyle. Her neyse, bu hastalığa yakalanan insanlar gerçekle bağlarını kademeli olarak yitirmeye başlarlar. Çok ender insanlarla iletişim kurarlar fakat depresif belirtilerde göstermezler. Hastalığın son safhasında kişi uykuya dalar. Bu uyku ne REM uykusuna ne de NREM uykusuna benzer. Uyku esnasında beyin aktivitesi sürekli olarak artar. Bazı hastalar birkaç gün uykuda kalırken bazıları aylarca dayanabilir ama sonunda hepsi bu aşırı aktivite sonunda ölürler. Eğer uyandırılırlarsa gene ölürler. Bu hastalığa neden olan şeyi bulamamakla birlikte hastaların bu çeşit bir uykuya dalmamalarını sağlayabiliyoruz. Fakat hasta bu tedavi sonucunda hafızasını kaybediyor ve geri döndürülemeyecek kadar yabancılaşıyor. Seninde insanlarla birlikte olmaktan rahatsız olmanın sebebi bu." GH-1409-TL ellerini birbirine kenetlemiş zorlukla konuşarak, " Hafızamı yitirmeme bu tedavi sebep olmuş, fakat diğer sorunları açıklamıyor ve neden merkez kubbeye gitmeliyim?". Doktor Wundt devam etti. "Çarmıhın gönderdiği rapora göre acı çektiğini, kalp atışlarının hızlandığını ve bir de düşmeye benzer bir his anımsadığını anlatmışsın. Bu da demek oluyor ki tedavi sırasında uyanmışsın fakat kontrol robotu bunun çok kısa süreli olduğu gerekçesiyle raporlamamış. Bu olay sebebiyle karanlık sende çağrışım yapmakta korku duymana neden olmakta. Hatta bu durum eski anılarını da çağrıştırabilir. Bu yüzden iyileşebilmen için tedaviyi yeniden uygulamamız gerekecek ancak bu tedavi sadece Gia Han' da yapılabiliyor. Seni de oraya nakledebilmemiz için merkez kubbedeki limana ihtiyacımız var." GH-1409-TL' nin zorlukla oturduğunu gören doktor Wundt, "Seni biraz yanlız bırakmam daha iyi olacak." dedi ve pilotun yanına gitti.
GH-1409-TL hala pencereden jetin kanatlarını inceliyordu. Kanatlar değişen hava akımlarına göre yavaşça şekil değiştiriyor ve jetin kontrolünü sağlıyordu.Bu şekilleri, havayı, şimşekleri düşünmek, kendi varlığının farkına varmamak sanki bir içgüdüydü. Hafızası yine silinecek, yine Tobb Lun'a gelecek, yine örnekleri inceleyecek herşeyi baştan ne için yaptığını bilmeden yine yapacaktı. Ölüm ilk defa daha iyi bir seçenekmiş gibi geldi. Jet devasa merkez kubbeye yaklaşırken alçalmaya başladı. Tobb Lun'un en aktif volkanları bu bölgedeydi, elli kilometreye kadar sülfür püskürten volkanları izleyen GH-1409-TL evrenin bu deviniminden haz duyuyor ve devinimin bir parçası olmak istiyordu. Burada asıl mesele doğal olarak duracak olan bir devinime müdahale edilmeli miydi yoksa amacı ve nedeni bilinmeyen bu devinimin zaten evrenin doğası olduğu kabul edilmeli miydi? Hep bilinmeyen şeyler olacak, hep bilinmeyene sezgilerimizle adım atacağız ve hep sezgilerimiz güvenilmez olacak. İyon jeti yuvasına oturdu. Doktor Wundt ve pilot gülüşerek koridora girdiler fakat GH-1409-TL' nin dalgın suratını görünce ciddileştiler." Kargo gemisi yaklaşık doksan saat sonra Gia Han'a gidecek o zamana kadar seni burada misafir edeceğiz." Doktor Wundt kötü haberi vermişti.
GH-1409-TL hala pencereden jetin kanatlarını inceliyordu. Kanatlar değişen hava akımlarına göre yavaşça şekil değiştiriyor ve jetin kontrolünü sağlıyordu.Bu şekilleri, havayı, şimşekleri düşünmek, kendi varlığının farkına varmamak sanki bir içgüdüydü. Hafızası yine silinecek, yine Tobb Lun'a gelecek, yine örnekleri inceleyecek herşeyi baştan ne için yaptığını bilmeden yine yapacaktı. Ölüm ilk defa daha iyi bir seçenekmiş gibi geldi. Jet devasa merkez kubbeye yaklaşırken alçalmaya başladı. Tobb Lun'un en aktif volkanları bu bölgedeydi, elli kilometreye kadar sülfür püskürten volkanları izleyen GH-1409-TL evrenin bu deviniminden haz duyuyor ve devinimin bir parçası olmak istiyordu. Burada asıl mesele doğal olarak duracak olan bir devinime müdahale edilmeli miydi yoksa amacı ve nedeni bilinmeyen bu devinimin zaten evrenin doğası olduğu kabul edilmeli miydi? Hep bilinmeyen şeyler olacak, hep bilinmeyene sezgilerimizle adım atacağız ve hep sezgilerimiz güvenilmez olacak. İyon jeti yuvasına oturdu. Doktor Wundt ve pilot gülüşerek koridora girdiler fakat GH-1409-TL' nin dalgın suratını görünce ciddileştiler." Kargo gemisi yaklaşık doksan saat sonra Gia Han'a gidecek o zamana kadar seni burada misafir edeceğiz." Doktor Wundt kötü haberi vermişti.
