4 Haziran 2009 Perşembe

Kalp atışları yavaşlamıştı. Artık sadece dakikada bir aldığı soluğun sesi duyulabiliyordu. Karısı ve sevgilisi başında onun için ağlıyorudu.
Yatağında bu halde yatarken hayatı gerçekten bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçti ve bu film tam ortasında durdu. Kalbi atmaz oldu. Yüzünde bir gülümseme belirdi. Belli ki gözünün önündeki son sahne gerçekten çok güzeldi.
İlk karısı fark etti öldüğünü bir sessizlik kapladı otrtalığı. Sevigilisi ve karısı anlam veremeden birbirlerine sarıldılar. Sonuçta 30 yıllık karısı ve ölümünden sadece 3 ay önce tanıştığı sevgilisiydi. Fakat bu 3 ayda çok şey yaşamışlardı ikisi.
Kanser hastalığına yakalandıktan sonra tanışmışlardı Christian ve Adam. Hastanede onkolji bölümünde hemşirelik yapıyordu Christian. Güzel ve alımlı sayılabilecek birisi değildi nedeni bilinmeyen bi çekiciliği vardı sadece. Diğer hemşirelere göre daha yakın davranıyordu hastalatalara. Ama Adam’ a geldiğinde daha bi sıcaktı. Çocukluğunda karşı komşularının evinde yaşayan ve adını hatırlayamadığı bi delikanlı vardı ona benzetiyordu Adam’ı. O yıllarda karşı komşusunda yaşayan bu delikanlının çok yardımları dokunmuştu Christian’a.
Hatta bir seferinde annesiyle büyük bir kavga etmişlerdi ve annesiyle arasını bu delikanlı düzeltmişti. Adam’ a olan yakınlığı karşı komşusuyla olan bu hatıraları neden olmuştu. Ne de olsa bir kanser hastasıydı ve de görünen o ki sayılı günü kalmıştı. Fakat atladığı bir şey vardı karşı komşuları olan o delikanlıya o zamanlar aşıktı ve gün geçmeden de Adam’a da aşık olmuştu.
Hiç karşılaşmak istemediği halde o gün karşılaştılar Adam’ın karısı ve de Christian. Hiç de tahmin ettikleri gibi olmadı bu karşılaşma. İkis de birbilerinin farkındaydılar fakat ölüm bu durumda olan iki insanı bu kadar yakınlaştırabilirdi. Bu kadar hissettirebilirdi ancak bu an onlara ölümü ayrılığı.

Hiç yorum yok: