11 Ekim 2009 Pazar

OLMAYACAK BELLİ

I.


Dokunaklı ama okunaklı değil
Yırtık bir sayfa senin geçmişin
Elinde kadeh büyük yudumlar
Belli her halinden besbelli
Sen bu yaşadıklarını tenhada
Herkesten gizli içmissin


II.


Kendinden dökülüp başka bir kaba akmak
Sancılı süreçtir bu çağda aşık olmak
Yanmak yok oluş sürecimiz, tanrı buyruğu
Bir nefes ne kadar yakıyorsa bedenimizi
Her yeni gün nasıl bir takvim yaprağını
Yanmak özlemle umutla titreyen adımlarla
Böyle ürkek oluşundan belli senin besbelli
Sen aşkı bir masalda okudun da
Ondan mı bu yağmurlar zoruna gitti


III.


Bende rüzgar sende yağmur
Ağlamak senin gözlerinle
Hüzünlü yaşanmışlıklar adına
Geride kalmalar yolcu etmeler adına
Zamanla bir husumetimiz var belli
Yelkovana sözüm yok
Ama o akrep çok sinsi


IV.


Çocuktum evvelden bir başkaydı pencerem
Üşümek soğuktan olurdu yanmak ateşten
Temmuz, bitmeyen akşamüstü, oyun saatleri
Amaçsız bir koşmak alırdı beni
Alıp bırakırdı dizlerimin üzerine o sokakta
Ağlamaktı hepsi hepsi sıyrılan bir parça deri
Oturup öyle taşları ayıklamaktı yaradan üfleyerek
Çocuktum kısa pantolonlu, çilli, yedilik dişi çatıda
Adam olmayacak bu çocuk belli

Hiç yorum yok: