Evin içinde dolanıyorum, küçük adımlarla ilerliyorum, karşıma bir duvar çıkıyor. Sonra başka tarafa gidiyorum yine bir duvar çıkıyor. Aklım pek işlemiyor, bir iş yapmak istemiyorum, kendimden sıkılıyorum. İşte benim aylaklık halim bu. Benim canım böyle sıkılıyor.
Bu gibi hallerden kurtulmak için daha yeni aklıma gelen şeyi yapıyorum şimdi ; ne yaptığımı yazıyorum. İnsan bu halden hemen çıkmak istiyor aslında. Zaten evrenin artan entropisine birde benim artan entropim ekleniyor. Acaba evreninde mi canı sıkılıyor?
Her neyse, can sıkıntım bu kadardı. Aylak insan bir iş yapmadığına göre anlatacak neyi vardır ki?
Aralık 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder