22 Ocak 2009 Perşembe

Zalam-ı Vuslat

Sevmek mi?
Aslında güzel bir gündü
Anlaşmıştık seninle aynı yerde
El ele oturacaktık yemyeşil çimlerin üstünde
Ve sarılacaktık tüm gün doyabilmek içn belki de
Sonra o mis kokulu çiçekler soldu birden
O çok sevdiğin güneş kaçtı bizden
Sanki korkmuş gibiydi
Bir anda bitti her şey
Kapkara bir ortam oluştu
Kızmıştı birileri bize
Kaçamıyorduk oradan,
Bulamıyorduk birbirimizi
"Yarın olsun artık lütfen " sesleriyle irkildik
Birileri tutup çıkarmaya çalışıyordu bizi ordan
Sesleniyorlardı bize
Duymuyorduk onları umarsızca devam ediyorduk
Her geçen saniye daha da karanlığa
Bir şeyler oluyordu hissediyorduk
Tenimize soğuk bir yağmur damlası damlarken
Biz hala arıyorduk birbirimizi
Sonra koşmaya başlıyorduk ikimiz de
Kaçıyorduk birilerinden
Belki de bir şeylerden
Birbirimizi arıyorduk belki de
Önümüz o pis dedikoducuların yaptığı
Saçma yorumlarından oluşan bir sisle kaplıydı
O sis engeldi işte bize
Kavuşmamızı istemiyorlardı onlar bizim
Bir anda o sis kayboldu ve gördük birbirimizi
Sona ermişti zalam bulutu
Sevgimizle yendik biz o bulutu
İşte buydu bizim hikayemiz
Şimdi anlayın dostlar zalam-ı vuslat'ın hikayesini
Bir karanlık kavuşmadan ibaretti bizimkisi
Bazen sadece sevmek yetmiyor bunu anladık
Engelleri aşana dek çabalamak da gerekiyormuş
Biz çabuk pes ettik siz bizden olmayın ...

1 yorum:

kuyu dedi ki...

öncelikle bana kattığınız "zalam" kelimesi için teşekkürler. şiiri beğendim düz yazı havasında olmuş.çok daha fazla şiir kitabı okumak çok önemli daha iyisini yazabilmek için, naçizane tavsiyemdir.hoşgeldiniz fanzinimize ve kolaylıklar...