17 Eylül 2008 Çarşamba

Yönetmen

Yıllardır hayal ettiği bir senaryoydu
O kadar özenle yazmıştı ki
Oyuncu bulamıyordu
Filminde oynayacak baş rol oyuncusu bulamıyordu
Ve attı bir kenara,unutuldu
Yıllar geçti
Artık gidiyordu bu yerden
Taşınıyordu yaşadığı o tek gözlü evden
Ardında bıraktığı bir yığın anı
Ve filmini çekemediği senaryosu

Elinde bavulu giderken bu mahalleden
Bir güzel gördü
Bavulunu bıraktı,elindeki bir tomar kağıdı karıştırdı
“Bu” dedi heyecanla kalbi atacaktı yerinden
Evet oydu
Hayalini kurduğu başrol oyuncusuydu
Ve artık hayatın filmini çekme zamanıydı
Tek bir adım kaldı
……………………………………………………….

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Şiirinde kahramanlar yaratıyorsun ama anlattığın karakter hakkında bir romancı gibi açıklama yapıyorsun bu da seni şiirden uzaklaştırıyor ve bu kadar aytıntıya rağmen okuyana senaryonun içeriği ve yönetmenin terkettiği yer hakkında hiçbir şey söylemiyorsun şiirini yönetmenin senaryosu ve bulunduğu yeri terkedişi üzerine oturttuğun için bunlardan da bahsetmen gerekirdi kimi yerlerde vurguyu artırmak için açıklayıcı yinelemeler yapmışsın onlar da gereksiz olmuş yine son iki mısraya baktığın zaman anlatım bozukluğu var.(bu şekilde eleştirdiğim için özür dilerim ama senin şiirlerini beğeniyorum o yüzden senden böyle bir şiir görmek şaşırttı beni)

Emrah

Adsız dedi ki...

teşekkür ederim bu dediklerini dikkate alacağım:)